Schaatsen
In de 20 jaar dat de schaatsvereniging de IJsvogels bestaat hebben we heel wat mooie momenten mee kunnen maken:
5-jarig bestaan
In het kader van het 5-jarig bestaan, zijn we met de gehele vereniging naar het zuiden geweest nl. naar de IJsvogels uit Geleen. Spectaculair was de grottentocht met mountainbike bij Valkenburg. Ongeveer 50 meter onder de grond, door een gangenstelsel van honderd vijftig kilometer door zeer smalle gangen in het pikkedonker. Met lichtjes op de helm moest je maar zien de weg te volgen achter je voorganger. We brachten ook een bezoek aan de jeneverstokerij “de IJsvogel” in Arcen. De terugreis met de bus, met nodige drankjes aan boord, werd een feest van jewelste. Dit uitstapje ligt nog altijd vers in het geheugen.
Weissensee
Ook een belangrijk terugkerend gebeuren door de jaren heen is de Weissensee in Oostenrijk.
Meerdere “IJsvogeltjes” hebben daar al vele kilometers liggen. Velen hebben daar de grote uitdagingen volbracht maar wel onder verschillende omstandigheden. Het kan bijzonder mooi weer zijn, maar ook -23 graden, of temperaturen boven nul met regen. Het zijn toch echte bikkels die daar heen gaan. Naast het schaatsen spelen zich ook mooie dingen af zoals vooral het grote blarenbal na afloop van de toertocht. In één van de eerste jaren dat we daar naar toe gingen, heeft Ben Koekoek zijn midwinterhoorn laten galmen over de Weissensee. Het klonk fantastisch: in de vrieskou, over het grote meer tussen de bergen. Als aandenken hebben we de midwinterhoorn achter gelaten in het hotel waar we overnachtten, Hause Jacober, naast de overwinningskrans van Dolle Dries van Wijhe (de winnaar van de eerste alternatieve Elfstedentocht op de Weissensee).
Zo zijn er mooie verhalen over de heenreis naar Oostenrijk. We gingen bijna altijd met de slaaptrein maar één keer ging het mis: twee schaatsers konden niet meer op tijd uit de trein stappen. Ze zijn per taxi naar de Weissensee gebracht. Ze waren nog bijna sneller over dan de rest. Wat hun dat ritje heeft gekost is nog steeds niet duidelijk. Wat wil je een boer met een ambtenaar: “dan mut ie oe wa versloap’n”.
Zo hebben we ook eens Johan Busscher meegemaakt als superkok. Want zijn advies was: voor de tocht moet je goed eten en het liefst macaroni. Nou de macaroni leek meer op Bosch-beton en is, met pan en al, in de prullenbak beland.
In al de 26 jaar dat de Weissensee georganiseerd zijn, is het slechts één keer gebeurt dat drie schaatser voor niets zijn geweest, omdat het werd afgelast. Maar ook mag vermeld worden René Lukens, Anita ten Dam en Gerard Hesselink al meer dan 10 keer de tocht hebben volbracht.
Ben je echte schaatser dan moet je daar ooit een keer aan mee hebben gedaan.
Schaatsen op de Bergvennen
Veel dichter bij huis is het soms mogelijk om te schaatsen op de Bergvennen. Het hoeft maar drie nachten goed te vriezen en er kan daar al geschaatst worden. Sommige schaatsers gaan er wel eens te vroeg op: Zo ging Bas Zweng een keer kopje onder en verloor zijn bril. Die ligt nog steeds ergens op de eerste plas. Gregor den Ouden kreeg op een dag al eens twee natte pakken.
Menig liefhebber heeft daar al vele jaren zich vermaakt. We hebben we daar als IJsvogels al meerdere keren clubwedstrijden gehouden. Het is altijd een gezellige happening: er chocolademelk en koek voor een iedereen. Een keer, zo rond de kerst, liet Hermie Engelbertink zijn midwinterhoorn galmen over het ijs. Na afloop van het schaatsseizoen wordt door de IJsvogels alles word schoongemaakt rond de plassen zodat er niets achter blijft wat niet in de natuur hoort.
Schaatswedstrijden door heel Nederland
Dankzij zeer goede trainers kunnen we wel zeggen dat we in verschillende categorieën deelnemen aan wedstrijden. Is het niet in de marathons dan wel voor de jeugd op de lange baan. Menig maal wordt er een podiumplek veroverd. Zo worden er wedstrijden in de Noord-Oost competitie en de Leisure-World competitie verreden. Paul Aarninkhof heeft meerdere keren meegedaan aan Het Nederlands Kampioenschap Marathon.
Schaatstoertocht Enkhuizen-Stavoren
In februari 1996 werd er een toertocht verreden op het IJsselmeer; iets dat bijna nooit voorkomt. Het werd een tocht om nooit te vergeten. De organisatie de deelname behoorlijk onderschat: men rekende op een paar duizend mensen werden er rond de 30.000. Een tocht van 25 kilometer heen en 25 terug over het IJsselmeer soms over schotsen van meer dan een meter hoog. Als ervaren schaatser heb je hier al moeite mee, maar omdat veel, vaak onervaren schaatsers meededen, soms met kleine kinderen, was dit echt levensgevaarlijk.
We hebben het met de club er goed van afgebracht. Bij aankomst in Stavoren stonden wel 10 ambulances klaar en drie heli’s om geblesseerde schaatsers naar het ziekenhuis te vervoeren. Opmerkelijke schaatser was toen toch wel Gerard Grashof: Als een Schansspringer op schaatsen sprong hij van de ene op de andere ijsschots.
​
Schaatsen in de Weerribben en op ‘t Blokzijlermeer
Als het ijs sterk genoeg is gaat menigeen naar de Weerribben en Blokzijl of elders om aldaar om een tocht te schaatsen in een prachtige omgeving. Als je het schaatsen een beetje onder de knie hebt moet je daar zijn geweest . Als vereniging gaan we hier meerdere keren samen naar toe geweest.
Kanalentocht Almelo-Nordhorn
Als koning winter zijn best doet dan is het soms mogelijk om over het kanaal Almelo-Nordhorn te schaatsen naar Frans-Marie in Albergen. Een prachtig gebeuren om met de hele club dit te doen. Er wordt dan vertrokken bij Pannenkoekenhuis Bolle Jan en met veel kluunwerk gaat het richting Albergen en terug. De stop bij Frans-Marie is toch wel uniek: de koffie met appeltaart en slagroom gaat er altijd in. Onderweg worden we vaak vergezeld door supporters met de fiets en de fotografen Ad Kamphuis en Martin Kolberink: dit is een waar schouwspel. De dag wordt altijd afgesloten met de snaps van het bestuur.
Mini Elfstedentocht op ‘t Goor
In het bestaan van de schaatsclub is het twee keer gelukt om de mini Elfstedentocht te organiseren. De eerste keer met een goede opkomst maar de tweede keer was er een stormloop van deelnemers van jong tot oud. De avonds voor de tweede tocht vonden enkele vandalen het nodig om alles te vernielen tot grote schrik van de organisatie. ‘s Morgens voor de tocht werd met vereende krachten alles weer opgebouwd. En zo kwam alles op z’n pootjes terecht. Er lag een prachtige ijsvloer verzorgt door de Ieskeals. Zeker voor herhaling vatbaar als het ijs het toelaat.
Kikkers in het Goor in de Iesvijver van de Ieskeals
Menigeen weet niet dat er op ‘t Goor in de schaatsvijver kikkers voortbewegen. Het zijn geen brulkikkers maar ze kwaken wel……… Maar het zijn er meestal vier en ze planten zich ook niet voort: wat ze wel doen is elk jaar getrouw de vijver ontdoen van rotzooi, opgroeiend riet en overhangende takken. Heel af en toe wordt een veegmachine, die door het ijs was gezakt, uit het water gevist.
Johan Busscher (overleden in 2015) was het smeedijzer tussen de IJsvogels en de Ieskeals
We zijn als IJsvogels best trots dat in Denekamp, de Ieskeals al meer dan honderd jaar hun best doen om op ‘t Goor een ijsvloer neer te leggen waar iedereen kan genieten van het schaatsen. Ook zijn we zeer tevreden dat we dank zij Johan een zeer goede band hebben gekregen met de Ieskeals. We maken regelmatig gebruik mogen van de prachtige kantine daar. Zo kunnen we in Denekamp de schaatssport samen heel goed uitdragen .
Uit alle schaats- en ijsactiviteiten is de skeelerclub ontstaan die ontzettend hard groeit.
Jaarlijkse feestavond
Elk jaar organiseert de schaatsvereniging een feestavond of -middag voor alle leden. Dat is soms een spektakel van jewelste. Zo gebeurde het, dat we een spooktocht hadden op ‘t Singraven. Met maar liefst 75 deelnemers aan het vertrek. Ze hebben het geweten met spannende avonturen onderweg zoals spoken die plotsklaps uit een grijze otto of onder een camouflagenet tevoorschijn kwamen. En tussendoor een lekkere versnapering met de nodige drank. En na afloop altijd de afsluiting in de Iestent van de Ieskeals op ‘t Goor.
Eigen trainers
We hebben binnen onze vereniging meerdere enthousiaste, gedreven trainers. Dankzij hen kan ieder lid op zijn of haar eigen niveau schaatsen. Van de eerste wankele slagjes op de binnenbaan tot uitgelezen techniektraining voor wedstrijdrijders. In de zomermaanden wordt door hen ook de droogtrainingen en skeelertraining verzorgd. In het winterseizoen hebben de IJsvogels zelfs eigen trainingsuren op de ijsbaan in Enschede. Op zondagmorgen en donderdagavond strijken vele ijsvogeltjes op de ijsbaan neer.
Aanstormend talent
Mede door de goede trainingsfaciliteiten hebben we relatief veel jeugdleden, die ook wedstrijden rijden en daarbij regelmatig in de prijzen vallen. In 2015 heeft een schoolteam van het Twents Carmel College, uiteraard bestaande uit IJsvogeltjes, zich zelfs weten te kwalificeren voor het Nederlands scholen kampioenschap ploegenachtervolging. Zowaar een prestatie van formaat!
Skeelerkamp
Ieder jaar gaat de jeugd een weekend op skeelerkamp in Eibergen. Naast intensieve, fanatieke skeelertrainingen is er tijd genoeg voor dingen als voetballen quizzen, spelletjes en een kampvuur.
​
Skeeleren Berlijn
In september 2019 hebben de IJsvogels meegedaan aan de skeelermarathon in Berlijn. De weergoden waren hun slecht gezind. Plensbuien en zelfs onweer overschaduwden de start. Echter alle 10 IJsvogels hebben de finish glibberend en glijdend de 42 kilometer en 195 meter afgelegd. Het enthousiaste publiek aan de kant zorgde voor een onvergetelijk weekend.
Dit is in grote lijn wel de mooie gebeurtenissen in de afgelopen 20 jaar.
Komend jaar wacht ons een jubileumjaar met mooie verrassingen.
Tevens hopen we op echte winters. Zodat we kunnen schaatsen op natuurijs.
